**مهد علم ایران و ایرانی**

آئرودینامیک (Aerodynamics)

آئرودینامیک علمی است که حرکت نسبی هوا و اشیاء را بررسی می کند؛نظیر افتادن باد در بادبان های یک قایق، و یا حرکت یک شئ در هوا .

بادبادک چگونه پرواز می کند ؟ گلایدر چگونه بدون موتور در هوا سر می خورد ؟ چگونه یک هواپیمای جمبوجت با وزنی بیش از 350،000 کیلوگرم،در هوا به پرواز در می آید ؟ آئرودینامیک علمی است که به این سوالات پاسخ می دهد .

سطح بالای بال هواپیما انحنا دارد، اما این انحنا در سطح زیری کمتر است. این شکل را (ایرفویل) می نامند. وقتی هواپیما به حرکت در می آید،هوایی که از سطح بالایی بال می گذرد، باید مسافت بیشتری را طی کند و به همین دلیل، لازم است سرعت بیشتری داشته باشد. براساس این قانون علمی به نام اصل برنولی، فشار هوا(یا فشار یک مایع)، با افزایش سرعت جریان هوا(یا مایع)کاهش می یابد . به این ترتیب، چون در سطح بالایی بال هواپیما، فشار هوا کمتر می شود، بربال،نیرویی رو به بالا وارد می آید.این نیروی رو به بالا را (برا) می نامند.هر چه سرعت هواپیما بیش تر شود، مقدار برا نیز افزایش می یابد .

 اما نیروی باز دارنده ای نیز به هواپیما اثر می کند که همان مقاومت هوااست. مقاومت هوا را (پسا) می نامند. پسا نیز با بالا رفتن سرعت هواپیما افزایش می یابد. در طراحی هواپیما های تیز پرواز، نیروی پسا یکی از مشکلات اصلی است؛ زیرا این نیروی مقاوم، سریع تر از سرعت هواپیما بالا می رود. برای کاستن از پسا، باید تمام قطعات هواپیما که با هوا در تماسی هستند،دوکی شکل ساخته شوند. این شکل، به راحتی به هوا اجازه عبور می دهد و از مقدار مقاومت آن می کاهد .

هواپیماها،اتومبیل ها و قطارها همه با بدنه های صاف و انحنا دار ساخته می شوند تا پسا را کاهش دهند. هنگام طراحی این وسایل، مدل های آنها را در تونل باد آزمایش می کنند . در این تونل، پنکه های قوی،باد را بر روی مدل می وزانند. اگر هوای تونل را با دود مخلوط کنند، طراحان می توانند چگونگی جریان هوا در اطراف مدل ببینند. با ایجاد اصلاحات وتنظیم های لازم می توانند به کاراترین شکل آئرودینامیک دست یافت .

>کامیون های جدید،سقف مخصوصی دارند که جریان هوا را به سمت بالا هدایت می کندتا از فراز قسمت بار عبور کند و موجب افزایش پسا نشود .